ေနာက္ဆံုးလက္က်န္အသိက
ငါတို႔ခ်င္းနီးဖို႔တံတားမရွိဘူး
ျမင္သာရုံကိုယ္ထင္ျပတာေလးကိုမွ
အခ်စ္မွာအယံုလြယ္ခဲ့မိတာပါ ။
ရင္ခုန္သံကိုဘယ္မွာေရးရမွာလဲ
ေသြးမတည္႔သစ္သီးကိုစားခဲ့မိတာဆိုးတယ္
ခိုးထုပ္ခိုးထည္မိသြားတဲ့အၾကည့္တစ္ခ်က္က
ဒုကၡရဲ႕ပထမဆံုးၾကိဳးစျဖစ္တယ္ ။
ဖြင့္ထားတဲ့တံခါးကေန
၀င္လာတာလား
ထြက္သြားတာလားမသိရခင္
စိတ္တစ္၀က္တစ္ပ်က္အျပံဳးေလးမွာ
အစ.....အဆံုး.....ကန္းခဲ့ရ ။ ။
No comments:
Post a Comment