အေဖကရဲရင့္ခိုင္မာသေလာက္
ကၽြန္ေတာ္ကအခ်ိန္မေ႐ြး႐ူးသြပ္သြားႏိုင္တဲ႔အထိေပ်ာ့ညံ့တယ္
အဲဒီေန႔ေတြျပန္မေတြးခ်င္ဘူး ။
ပစၥည္းတစ္ခုျပန္လာေ႐ြးသလို
အေဖျပန္လာေခၚတဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့မွာပဲ
႐ူးသြပ္ျခင္းမွာကၽြန္ေတာ္ငိုေႂကြးေနတာ
ဘယ္သီခ်င္းနဲ႔မွမတိတ္ေတာ႔တဲ႔ေနာက္
အဲဒီေန႔ေတြျပန္မေတြးခ်င္ဘူး ။
အခု
မိသားစုက
တစ္ျခမ္းစီခြဲစိတ္ခံထားရတဲ႔ပန္းသီးလိုအပိုင္းပိုင္းစိတ္လို႔
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုအေပါင္ဆံုးပစၥည္းတစ္ခုလို႔ခံစားရတဲ့
အဲဒီေန႕ေတြျပန္မေတြးခ်င္ေတာ႔ဘူး ။
အေဖေရ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပန္ဆံုရေအာင္ပါ ။ ။
No comments:
Post a Comment